گاهي
نياز به نوشتن نيست
همين كه نگاهم كني
چشمانت
دنيايم را متلاطم مي كند.





 

زندگے شبیه شعرے است ...
قافیه هایش با من ...
تــ♥ــو
فقط ... همیشه ... ردیف باش





 

آسـمـان ِ چـشمـانـم در آرزوی دیـدنـت

ابـری و خیـس اسـت.

دیـری اسـت دلـتـنـگ آمـدنـت هـسـتم

در انـتـهـای بی قــراری

در خـلوت تـرین بـنـدرگـاه شـب

قـایق تـنـهـایـیـم را به آب انـداخـتـم

شـایـد در اقـیـانـوس انـتـظـار

بـیـابـمـت
 

یکنفر
در هـمین نزدیکــی ها
چــیزی
به وسعت یک زنــدگی برایت جا گذاشته است
خیالـــت راحت باشد
آرام چشمهایت را ببــندیکنفر
برای همه نگرانـــــی هایت بیــدار است
یکنفر
که از همه زیبایی های دنیــا
تـنهـا تـــو را بـــــاور دارد...



 

من عشق را در تو

تو را در دل
دل را در موقع تپیدن
وتپیدن را به خاطر تو دوست دارم
من غم را در سکوت
سکوت را در شب
شب را در بستر
وبستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم
من بهار را به خاطر شکوفه هایش
زندگی را به خاطر زیبایی اشو زیباییش را به خاطر تو دوست دارم
من دنیا را به خاطر خدایش
خدایی که تو را خلق کرد دوست دارم