من حتم دارم
سرانجام روزی مهربانی
در برابر نگاه بی عاطفه ات کم خواهد آورد
روزی که تنها مامن من
آغوش اشک خواهد بود
وبرای سرودن ترانه
نیازی به نگاه سرشار از دلواپسی نیست
روزی که تنها دغدغه من نگاه خسته وبی پناه مسافریست
که سالهاست ازسفربرگشته
آن روز خواهد آمد
حتی اگر من نباشم...!
تبادل لینک هوشمند 